“Ik zag een grote advertentie en heb mezelf toen opgegeven als reservist. Het was maar de vraag of er tijdens de crisis genoeg zorgpersoneel zou zijn, dus ik wilde graag helpen. Het is fijn dat collega’s en cliënten blij zijn met mijn hulp. Het geeft mij zelf ook voldoening om werk te doen dat zo onmisbaar is. Het is een waardevolle uitdaging.”
Mijnske gaf zichzelf op als reservist bij Sirjon en werd opgeroepen bij Elim (ouderenzorg). “Ik zag een grote advertentie en heb mezelf toen opgegeven als reservist. Het was maar de vraag of er tijdens de crisis genoeg zorgpersoneel zou zijn, dus ik wilde graag helpen.”
Mijnske heeft 17 jaar geleden voor het laatst een betaalde baan gehad, als verpleegkundige in een ziekenhuis. Ze is getrouwd en moeder van zes meisjes. “Alle kinderen waren in deze periode thuis. De jongste is bijna vier, dus echt hele kleintjes heb ik niet meer. Omdat mijn man ook thuis werkte, kon ik weg. Toen Sirjon ook daadwerkelijk belde of ik wilde helpen, dacht ik: ik ga het gewoon proberen.”
“Enerzijds spannend. Als cliënten ziek zouden worden, zou dat door ons komen. Ik liep daardoor toch anders in de supermarkt dan wanneer ik thuis zou zijn. Bovendien was op de afdeling naast de onze Corona geconstateerd, ik hoopte maar dat dat niet werd overgebracht. Er is tot nu toe gelukkig geen Corona op de afdeling gekomen, maar er zijn wel cliënten uit voorzorg in isolatie verpleegd. In het begin waren de cliënten erg onder de indruk: ga ik het krijgen of niet? Dus ze hadden begrip voor de maatregelen, maar tegelijk vonden ze het soms moeilijk als ze uit voorzorg benaderd werden door iemand in een beschermingspak.
Dat collega’s en cliënten blij zijn met mijn hulp en dat ik werd opgeroepen, geeft aan dat mijn hulp in een behoefte voorziet. Mensen geven aan dat het fijn is dat ik er ben. Het geeft mij zelf ook voldoening om werk te doen dat zo onmisbaar is: ik vind het een uitdaging.”
“Ja, het is eigenlijk té leuk. Ik begon als helpende, op basis van een tijdelijk contract. De zorg is mij niet vreemd, ik kan prima de basiszorg verlenen. Hierbij hoort het doen van ADL, soms ook wat meer huishoudelijke taken, zoals het eten ronddelen op de afdeling. En we doen extra ‘COVID-rondjes’, we maken dan de liftknoppen en alle handbeugels, handgrepen en rollators schoon met desinfecterend middel. Inmiddels heb ik een e-learning gevolgd om als verzorgende te kunnen werken. Maar omdat de situatie thuis steeds wijzigt, nu bijvoorbeeld door de herstart van de scholen, blijft het zoeken naar een goede balans tussen gezin en werk. Het is dus nog even de vraag hoelang ik hiermee door kan gaan.
Ik vind het een mooie ervaring en een voorrecht dat ik het mag doen. De collega’s zijn lief, vriendelijk en betrokken op de bewoners en op mij. De cliënten zijn ook hartelijk. Ik heb niets dan lof voor de organisatie.”